Hodgson heeft zaakwaarnemers van het Engelse kamp verbannen tijdens het WK vanwege de logische reden om het jonge team zo min mogelijk af te leiden. De toekomst van spelers zoals Luke Shaw, Lampard en Milner zijn duidelijk een vraagstuk, maar Hodgson wil dat de mannen zich volledig storten op het WK. Een naam die onlangs op deze lijst werd toegevoegd was Danny Welbeck, die had aangegeven niet gelukkig te zijn bij Manchester United en had geen definitief antwoord gekregen op het feit of hij nog aanwezig zal zijn op Old Trafford volgend seizoen.
Welbeck’s seizoen bij United was een curieus seizoen. Hij had nooit echt een plek in het team en als hij wél speelde stond hij op een plek waar hij liever niet speelde. En toch heeft hij vijftien keer gespeeld en daarin negen keer gescoord. Een van de beste stats binnen de Premier League.
Hoewel het niet zijn doelpunten zijn die hem een plekje binnen het team van Hodgson hebben gewonnen, maar zijn aanpassingsvermogen. In een van de klassieke situaties waar een speler zijn mogelijkheid om op diverse posities te spelen hem in de weg staat van het feit om zichzelf van waarde te laten zijn op een vaste plaats. Hij manifesteert zich beter als iemand die op drie of vier posities uit de voeten kan. Welbeck kan niet alleen op vier verschillende posities spelen, maar er ook nog in uitblinken. Of dat nu links, rechts, achter de spits of als spits is maakt niet uit.
Het wordt een lastige discussie als je het wilt hebben over het feit of hij daadwerkelijk erg goed is op die posities, maar hij is ongetwijfeld goed op een ieder van die posities. Zijn karakter als werkpaard en zijn snelle speelstijl maken van hem een onmisbaar figuur voor het Engelse nationale elftal. Op zowel aanvallend als verdedigend vlak. Hij is creatief en kan dus prima de nummer tien rol aan, terwijl zijn scorende statistieken laten zien dat hij daar ook echt beter in is geworden.
Welbeck is een van die spelers die beter speelt voor zijn land dan voor zijn club. En zoals we al zeiden speelde hij voor United niet op zijn best, mogelijk doordat hij veel heen en weer werd geschoven, maar hij is altijd van waarde voor Engeland en in het bijzonder voor Hodgson. Welbeck wil duidelijk naam maken als spits, maar misschien is het beter dat hij zijn rol als manusje van alles voor het Engelse team omarmt met het oog op nationaal succes in plaats van persoonlijk succes.
