Ooit was Cazorla een aanvallende middenvelder. Toen hij werd gekocht van Malaga in 2012 werd hij direct ingezet op de meest geavanceerde positie op het middenveld. Vanaf daar ontpopte hij zich gedurende zijn debuut.

We zien hem nog spelen op de opening van het seizoen 2012-2013 tegen Sunderland. Hij was echt hypnotisch om naar te kijken, de enige speler die door de Black Cat’s hun verdediging kon walsen. Hij draaide, ontweek en overwon om maar een doelpuntje meer te krijgen. Hij bleef op dat niveau voetballen gedurende de eerste helft van het seizoen, maar zijn vorm werd daarna wat minder en teams raakten gewend aan zijn speelwijze. Daarnaast werd hij veelal op links ingezet naarmate het seizoen vorderde.

Cazorla kreeg een basis plek op links en verhuisde bijna nooit meer terug naar zijn plek op het middenveld na de komst van Ozil afgelopen zomer. Wenger lijkt Cazorla’s snelle voeten het liefste op links te zien dan in zijn natuurlijke centrale positie.

De manager heeft hier geen fout aan. De Spanjaard is vele malen beter op de vleugel dan Ozil en heeft daar erg goed gespeeld. Nog belangrijker, Arsenal heeft niet veel keuze op het gebied van middenvelders en het laat Wenger niet veel keuze. Hij zou Wilshere en Ramsey op de bank moeten zetten. En het succes van Ozil bij voorgaande teams heeft Wenger min of meer gedwongen het team rondom Ozil te bouwen. Dit jaar staan de zaken aardig anders. Zowel Ramsey als Ozil zijn minder efficiënt en wijken af van hun voorgaande standaard als gevolg van diverse blessures. Ozil zal nog een paar maanden uit de running zijn waardoor de deur open staat voor een aantal spelers die maar al te graag voor Arsenal spelen en laten zien uit welk hout ze zijn gesneden. Cazorla en Wilshere zijn Ramsey en Ozil’s natuurlijke vervangers. Iets wat Cazorla natuurlijk geen probleem vindt.

Daarnaast is Cazorla een creatieve speler. En toch kan hij niet veel gedaan krijgen als hij vanaf de vleugel speelt, met weinig ruimte en weinig spelers voor hem in nuttige posities.

Als Ozil speelt als nummer tien, dan schiet Ozil pass na pass voor het doel. Cazorla doet hetzelfde, maar met meer energie en strijdlust. Terwijl Ozil wacht op het juiste moment, Cazorlas is zo actief dat hij dat moment zelf creëert. Arsenal kan erg veel baat hebben van dergelijke activieve spelers. De aanvallende linie van Arsenal voelt een beetje gestagneerd, tenzij Oxlade-Chamberlain of Alexis wat energie injecteert.

Cazorla is om die reden de meest ideale vervanger voor Ozil. Hij kan wat de Duitser kan met net wat meer dynamiek en energie.